Entro lento nesta noite enteira
De silenzos longos.
A quietude da noite pecha, silencio continúo.
A carencia da luz que alumea polo día enteiro.
Entro no silencio, quedo,
Durmos as derradeiras palabras pronunciadas,
Pecho os meus ollos craros,
Entrégome enteiro o mundo dos sonos íntimos,
Sou eu un soñador constante,
Que deixa a consciencia de noite,
Que erga a ledicia a mañanciña,
Pero pola noita queda,
Esquezo enteiro,
Que o Mundo enteiro, existe,
Achégome as sensacións lentas e ilustres
Das verbas nocturnas
Que son nada máis que silencios constantes.
Deitado estou nun lugar, na miña cama longa
Durmindo estou en fermosos lugares,
Tódolas noitas a miña xeografía cerebral
Percura lugares diferentes
No que vivir soñando,
Nametras descanso,
No fondo das noites constantes
Miguel Dubois
link. enlace http://mundodesalvora.blogspot.com http://mundoillainsuinamicaelarons.blogspot.com http://omundodeonsrepublicaindependentedomar.blogspot.com ,LITERATURA É UN MUNDO MARAVILLOSO. A POESÍA E A PARTE DA LITERATURA MENOS LIDA. DESCUBRE, ATRAVESO, DO UNIVERSO POÉTICO E MIRA O MUNDO CONTANDO A REALIDADE CUNHA LINGOAXE ATEIGADA DE BELEZA. BELEZA UN CONCEPTO UNIVERSAL, CON DÓUS POLOS: BELEZA INTERIOR E BELEZA EXTERIOR. A IMAXE NON É O MESMO QUE O CONCETO DA BELEZA.
No hay comentarios:
Publicar un comentario