flores fondas neste ano de 2008

Flores fondas, fermosura



desta polícroma flor perdida,



primavera intensa,




cumio colorido,




nazón da beleza constante,




aberto estóu a gama do colorido fondo.




Voces de lus creativa;




invédeme os extremos dos dedos longos



como alfinetes que apuntan dereitos,



a unha combinación fixa




de letras esparramadas,



que contrúen as palabras dos versos perdidos



e cosidos con fíos de fermosura fresca.



Flor intensa que habitas os límites



da vida constante,



que queima, sen piedade ,



e que suman anos de abondo.



Vida das vidas, na que habito,



habitante solitario de min mesmo,




ser solidario constante e rutinario.




A vida íntima é natural



e afáiseme unha rutina estúpida




que me afunde




na lembranza de que son un nome concreto,



que eleva en cifras a vida vivida,



e as veces esquenzo o presente



do verbo amar,



e, as veces, penso,



que un día vivía pendurado,



antre os teus beizos



e que de mañanciña



abríanme constante



a túa boca definida




e o abrir e pechar dos teus beizos




era unha linguaxe concreta



e sometidos a un suspiro constante




de ledicia fonda.




E, de sócato,



eras fonda noita escura



e convertíaste



no día fermoso e lindo



para esquecer os límites do verbo amar.



Eu era coma un ser metamorfoseado


eu era coma un ser esquencido,


cambia dabondo dentro dos límites cambiables


e facíame presente,


coma a necesidade intensa,



de esquencerme nun lugar ilimitado



dos teus sonos nos coemzos do mes de maio.



Flores fermosas, margaridas de cores,




e habitante constante da fermosura.



Dame azas para voar en liberdade,



dame bágoas para chorar os desamores,



que doen pero non choran,



e dame panos teus panos brancos,


para secarme as dores que crevan


e escachan a delicia.



E un día, se quixeras,



dame vida cando xa non a teña;



e así seréi aquel ser estrano



que nunca morreu laiando de medo,



e se algún día morrérei




fareino do mal de mil amores.








Miguel Dubois.