Ardán, ao día 3 de setembro de 2008.
O día está neboento, tranquilo e algo gris e escuro.
O corazón quente, aceso e ledo
E os días enteiros, pasan bastantes,
Sobre os días de tódolos días vividos.
An anguria bate con forza absurdamente,
E o dereito a vivir dignamente,
Fainos felices aos habitantes privilexiados
Deste Mundo de tanto mundos diferentes.
Mundos de primeira clase.
Mundos de segunda orde.
E o mundo de todo mundo esquencido,
Hoxe é o comezo dun mes novo,
Quizaves o Mundo enteiro,
Cambiara de xeito superficial,
Cambiara a súa pel vital de vivir aparentemente,
Pero no fondo da hestoria humana
Seguemos sendo os mesmos homes e mulleres
Habitando outros tempos históricos.
A esencia do home e a muller,
Quizáves sexa a mesma de sempre,
Por tódolos tempos dos tempos vividos e habitados agora
Miguel Dubois.
