O tempo que voa coma un paxaro ceibo. Tempo voado tempo non repetido. O tempo da mañá e torpe e lento até chegar o cumio da luz: o meiodía. O Sol, astro querido e amado, grande e inmenso astro deixa ver toda a fermosura nun ceo descuberto . Eran tempos de Sol. Foron tempos grises na fermosura dos intensos verdes. Miguel. | |||
link. enlace http://mundodesalvora.blogspot.com http://mundoillainsuinamicaelarons.blogspot.com http://omundodeonsrepublicaindependentedomar.blogspot.com ,LITERATURA É UN MUNDO MARAVILLOSO. A POESÍA E A PARTE DA LITERATURA MENOS LIDA. DESCUBRE, ATRAVESO, DO UNIVERSO POÉTICO E MIRA O MUNDO CONTANDO A REALIDADE CUNHA LINGOAXE ATEIGADA DE BELEZA. BELEZA UN CONCEPTO UNIVERSAL, CON DÓUS POLOS: BELEZA INTERIOR E BELEZA EXTERIOR. A IMAXE NON É O MESMO QUE O CONCETO DA BELEZA.
miércoles, 5 de noviembre de 2008
POEMA PARA LOLI
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario