Pontevedra, ao 6 de setembro de 2008.
Palabra tebra, marmurio falso,
Falsa palabra,
Engano miserento,
Deshaucio personal,
Infelicidade transmisora,
Sinistro da palabra morta.
Mentira constante descubro,
Na infeliz mente insconstante.
Mágoa o exceso da palabra,
O antiverso a palabra escachada,
Mágoa miseria humana,
Chama dabondo no mundo incomprensible.
Mentira e mentira Amén, por sempre.
Miserenta palabra rota e absurdo
Palabras falsas ateigadas
Do máis desalentador aire xusto.
Chaman a mentira,
Están reconstruíndo a mentira
Denantes constrído.
Miguel Dubois.
link. enlace http://mundodesalvora.blogspot.com http://mundoillainsuinamicaelarons.blogspot.com http://omundodeonsrepublicaindependentedomar.blogspot.com ,LITERATURA É UN MUNDO MARAVILLOSO. A POESÍA E A PARTE DA LITERATURA MENOS LIDA. DESCUBRE, ATRAVESO, DO UNIVERSO POÉTICO E MIRA O MUNDO CONTANDO A REALIDADE CUNHA LINGOAXE ATEIGADA DE BELEZA. BELEZA UN CONCEPTO UNIVERSAL, CON DÓUS POLOS: BELEZA INTERIOR E BELEZA EXTERIOR. A IMAXE NON É O MESMO QUE O CONCETO DA BELEZA.
No hay comentarios:
Publicar un comentario