AMOR E DOZURA É VIVIR
--
|
|
 |
Pontevedra aob18?!de mayo de 2017
VIDA. E TEMPO
Por tanto afirmo
E reitero a razón
Se ser coma son,
E de estar no Mundo
Coma un número
humano
Indiferente,
Para ser o que son
O tempo avanta
Moi de presa,
O cuántico
Numérico
Construe
Grandes números
De amor e vida
E a vida afaise
Mais pequena,
Polo número elevado.
Estou polo de ágora,
Pero chegara
Un número pequeno
Que me fara
Pasar deste espazo
Ao espacio cero.
Fun tan feliz,
Nas orelas das praias
De branca area e fina
Coma a fariña
Dunha barra de pan
Alongada e deliciosa
O vento soave,
acariñaba meus
Cabelos loiros.
Sentía me,
plenamente, libre
Un mar azul de
Ondas con crestas
Brancas, facian
Do mar un
espectáculo
De sobe e baixa.
O barcos pequenos
Choutaban
acompañados cun
Barullo de ondas
Perdidas. O mar
Que me chama
A un baño perfecto,
No que os meus
Brazos longos
E as miñas pernas
Lentas, son a forza
Motriz na auga
Mariña. A vida
Me vai pasando
Antre o ceu aberto
O mar saltilbanque
E a área branca
De branca área
O sol potente
Resplandecente
E brillante
Cobre os espazos
Tristes do vento
Moves as febles
Plantas verdes
E Vou deixando
Atrás os queridos
Recordos de aquel
Pasado que vai
Voltando de vagar
A xeito de
Boomrrang
Por enriba das arbres
Crecidas e longas
O ceo azul
E coma unha
Paisaxe moi alta
Mais a vida
Ten un poderío
Inmenso , estar
Na vida para a vida
Vivir fodamente,
Agasallame
Cun bico inmenso
Ou un sorriso
amplo
A vida e un
Poder inmenso
Bendita Mae
Que pares a un
Neno ou nena
A vida e comenzó
Ou nova historia
De cara ao que
Será un tempo
Ainda non habitado
O cambio físico
E mental vai
De presa más
As criaturas
Unha nenez lenta
Unha xunventude
Desinteresada
Facer se home ou
Muller según a sorte
Chamo o chegar
A madurez a según
O anteriormente
Vivido
Chegar ao que eres
Namentras perdemos
O sentido común
E vivir e mais
Complexo e delicado
E as historias vitais
Voltanse a repetir
De xeito diferente
Por mor do paso
Do tempo vivido
Miguel Dubois
--
BETTER WITH
HAPPINESS
No hay comentarios:
Publicar un comentario