Pontevedra, ao 6 de setembto de 2008
Non me des o Mundo enteiro, se eu cho pido,
Danme un anaquiño de paz, tan si quera.
Non me vaixas a Lúa chea do fermoso ceu,
Dame un cachiño dunha estreliña brilante.
Sosego teño do teu presente fermoso
O día está tranquilo
E pola Rúa do Sosego, circulan vehículos dormidos
O día está quedo, porque son feliz,
Porque me quero tal e coma son,
Porque non rexeito a parte mala do meu ser íntegro,
E coido con ledicia a parte bonita do que eu son.
As farolas durmen acesas, dereitas polas rúas da cidade.
Os amantes constantes, bícanse docemente.
O Río está quedo e lene
A cidade bonita soña con ser más bonita que bonita.
E eu sono para estar contigo, solos e xuntos por sempre,
Meu amor fondo.
Miguel Dubois.
No hay comentarios:
Publicar un comentario