Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--FILOSOFÍA DO ABSURDO--. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--FILOSOFÍA DO ABSURDO--. Mostrar todas las entradas

lunes, 15 de diciembre de 2008

AMOR E DOZURA É VIVIR


Ardán, Marín, ao 16 de decembro de 2008


FILOSOFÍA DO ABSURDO.


O sinistro do ocaso anunciado,

A vida sen vida,

A morte pola morte,

O decir disparo e mato por matar,

Ou para construir un mundo crudel

Ou fabricar un absurdo tremendo.

O contruir fábricas da door continuo e gratuito.

A obriga a decir e que queres gardar,

Polo ben dos teus seres amados.

E logo, sen nengún tipo de permiso legal,

Pasas a ser interrogado descriminadamente.

O torturador tortura sen cesar e a eito,

A destro e sinistro,

E todo resulta ser unha violenza absurda

Traducida a violación constantes

Dos dereitos humans.

Canto mundo absurdo permanece

Cuberto de mentira fraudulenta.

E os outeiros éncheses de santos alleos

A santidad e amor desinteresado.

Mentiras de tódolas mentiras habidas.

Absurdo mundo sotilmente construído,

Na manía constante de mentir constantemente,

Pobos castigados pola opresión constante,

Namentras a follas verdes das palmeiras do oasis,

Morren de sede absurda allea ao que quweren ser.



Miguel Dubois