Mostrando entradas con la etiqueta COMEZOS DO OUTONO. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta COMEZOS DO OUTONO. Mostrar todas las entradas

viernes, 18 de septiembre de 2009

COMEZOS DO OUTONO

AMOR E DOZURA É VIVIR


Pontevedra, ao 18 de setembro de 2008.

Deixamos descansar íntegro ao perfecto astro Solar,
E chamamos a o mundo ateigado de pingas de auga continúa.
Cambio cíclico temporal, cambiar en resta anual á volta das follas mortas,
Ao comezo das arbres espidas a delicia contante dun paseo outonal,
Nun chan cuberta de follas castañas e amarelas,
Froito do desfolle asumido.
Benzoada sexa a auga que cubre a terra seca,
O brusco cambio da paisaxe me dí que habito no mundo vivo
Que latexa no ar limpo que despido a ledicia de vivir,
De sentir a xentileza de acariñar o costabe dunha arbre milenaria,
Maravilla natural do bosco fondo, perfecta cuberata arbórea,
Que dá paso a un camiño lento de luz pálida e mirada triste.
Beleza constante dos boscos galegos, fortes carballos vellos e belos.
Contigo percorro os camiños longos da vida, entrégome a liberdade persoal
Do que son, namentras adoro teus bicos lentos e pasionáis,
Afúndame neste termo absoluto de amor puro,
Viva a vida pura no intre da unión pura,
Namentra o outono puro e absouluto,
Forma parte da paisaxe aberta e frontal
Castaña e amarela, tempo que pasa "temporalmente"
Na horas vitais que caen no esqunzo temporal