link. enlace http://mundodesalvora.blogspot.com http://mundoillainsuinamicaelarons.blogspot.com http://omundodeonsrepublicaindependentedomar.blogspot.com ,LITERATURA É UN MUNDO MARAVILLOSO. A POESÍA E A PARTE DA LITERATURA MENOS LIDA. DESCUBRE, ATRAVESO, DO UNIVERSO POÉTICO E MIRA O MUNDO CONTANDO A REALIDADE CUNHA LINGOAXE ATEIGADA DE BELEZA. BELEZA UN CONCEPTO UNIVERSAL, CON DÓUS POLOS: BELEZA INTERIOR E BELEZA EXTERIOR. A IMAXE NON É O MESMO QUE O CONCETO DA BELEZA.
viernes, 31 de diciembre de 2021
VIDA E MORTE
AMOR E DOZURA É VIVIR
Pontevedra, 31 de Decembroo de 2.021.
Tos vai marchando
coma un barco veleiro
que parte dun peirao
dando a impresión
que esta será
a súa derradeira viaxe.
Barco veleiro de alto palo
e longa vela branca
lévame as Illas Perdidas
as Illas que están no meio
do mar a pesares das
catástrpfes climatolócicas
e o inseguro go
lunes, 5 de julio de 2021
AMOR E DOZURA É VIVIR
Pontevedra, ao 21 de Agosto de 2014
DÍAS EN FAO
Un paseo lento en bicicleta,
facianos mover dun lugar a outra,
Cambiar a nosa constante visión.
Unha ponte estreita camiño de Esposende,
abría o camiño por enriba do Cávado,
cando deixaramos xa en Fao,
as vivendas dos indianos brasileiros,
o Hospital de Fao, a escola,
pola que pasaron tantos mestres.
Os edificios outos de Ofir,
erguíánse rompendo
o equilibrio paisaxístico,
e pedal a pedal iamos avantando,
deixamos os artiluxios de dúas rodas,
de motores de pernas longas,
non moi lonxe daquel museo marítimo
e lugareño daquela vila,
con fermosos monumentos
e igrexas pequenas ou non tan pequenas,
culto interior do silencio íntimo.
Unha volta andando, un doce delicioso
comemos gustosamente.
Visitamos unha botica
cun empregado alarmente.
Visitamos os lugaros das enfermeiras
que nos foron tranquilizando.
O pincho da palmeira de Balazar
fixo hinchar o dedo do meu primo.
Meu primo Zí, asou unhas sardiñas prateadas
e comemos e rimos e non nos esquencemos
de rir, a risa era un instrumento necesario
para facer máis bonita a estadía.
As grazas aos dous a estes queridos primos
da mesma idade que a miña.
Grazas pola vosa amabilidade,
pola vosa bondade,
e se atopades eses instrumentos
que abran as portas,facilemente,
dádeme aviso por favor.
hasta pronto meus primos queridos
desexando, de corazón enteiro
que marchedes a mirar
ao Kukiñas e demáis familia
aló na outra banda do Mundo.
O Miguelito
viernes, 8 de enero de 2021
AMOR E DOZURA É VIVIR
AMOR E DOZURA É VIVIR
Hhjjkkk
Pontevedra, al 14 de de diciembre de 2016
ROSA. VENTURITA
Venturita amigo
Tráeme una
Buenaventura
Venturita amigo
No fuerzas la sonrisa
Dame la luz de
Tus ojos abiertos
Comparte la
Luminosidad
Ejercita la ley
De tu cálida sonrisa
Tu cara es tu destino
Feliz. Eres la sonrisa
Habitual eres
La alegría de vivir
Tus ojos son
Pedacitos de
Azul cielo
Veo en tu cara
La belleza activa
Tus mejillas amplias
Un descanso
Para mis labios
Rosa Ventura
Gruesos labios
Vivo
En tu cara diversa
Para permanecer
En la amplitud
De sí misma
Cara que vuelve
A mi cara. No
Como una absurda
Máscara inconcreta
Rosa Venturita
Tu boca objetiva
Genera poemas
Abiertos del
Gran Rafael Alberti
Marinero en tierra
Cádiz se funde
De luz entera
Mientras en
El Puerto de
Santa María
Relinchan
Los caballos negros
De los poemas
De Federico
García Lorca
Tocan las guitarras
Gitanas en el
Sacro monte
Y el Canto Jondo
Se maneja potente
En el fondo de la
Voz amarga
Boca del beso
Oculto, estábamos
Escondidos
Detrás de las
Camelias blancas
En Fuente Vaqueros
Pero la razón
Era la sin razón
Las estatuas heroicas
Se fueron de la
calle
Pero los héroes
Auténticos
Quedaron guardados
En los corazones
Humildes ganadores
De absurdas batallas
Inútiles que segaron
Los dolores
De los encendidos
Disparos cargados
De pólvora y rabia.
Parecía que
Insultábamos
A la vida entera
Con un regimiento
De soldados
Cargados
De armas
Para la muerte
Conseguir.
La vida significaba
Vivar contra corriente
Miguel Dubois.
HAPPINESS
|
Suscribirse a:
Entradas (Atom)