Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--DIN--DON--DON--DIN.-. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--DIN--DON--DON--DIN.-. Mostrar todas las entradas

lunes, 20 de octubre de 2008

DIN--DON--DON--DON

Din que non ocorre pola sorpresa temida.

Din que é feito premedidato, froito da envexa,

E o poder dos baixos instintos humanos imperantes.

Din que se invieten os termos habidos,

Din que aquelo que é negativo é positivo,

E din ,por se as caso, que o positiva é unha perda temporal continúa.

Din que din que dixeron, que todo vale con tal

De propollerse os fines pensados e premeditados.

Din que que é como unha política mintireira e miserenta.

Din que minten dabondo e non lles importan, porque

Din que máis dolida queda a presa.

Din que hai ser severo, firme e persuasivo.

Din que Don, Din, Don, Din..

Din que convertírose en seres absurdos,

Din que non practican a democracia interna.

E Din, Don, Din, Don...

Din que son coma campanas tolas desafinadas.

Din que pouco ao pouco,

Vanse desfacendo, coma o vento inerte.