Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA LEDICIA DE VIVIR POR MIGUEL DUBOIS.. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta POESÍA LEDICIA DE VIVIR POR MIGUEL DUBOIS.. Mostrar todas las entradas

sábado, 13 de septiembre de 2008

LEDICIA DE VIVIR.

Quixera andar ceibo e tranquilo

Polos camiños da vida,

Vivir aspirando o ar fresco dunha mañá de primavera.

Quixera achegarme a constante beleza das flores amarelas e bermellas

Achegarme a esencia do teu ser íntimo e grato,

Facer da vida unha constante fervenza da felicidade,

Achegarme a tí, meu amor,

Cando o día morre e se achega a noite negra,

Amarte con todas as miñas forzas da vida

Que a vida me dá para se home feliz constante

E ao traveso do curso da miña voz feble

Embarcache no mundo da tranquilidade constante,

Apagar as cataclimos e as guerras inútiles

Convertir ao ser humano en home feliz

En muller leda.

Facer das mañás luminosos

Fontes de felicidade constante,

Darme de conta que o amor vive a miña rente,

Achegado a miña beira,

Como describir esta sensación bela

Que me asulaga nun mundo con sentimento.

Apagaremos as derradeiras fogueras da dor

E faremos da vida

O tempo para vivir gustosatenme.



Miguel Dubois