Mostrando entradas con la etiqueta OS SEN TEITO--POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta OS SEN TEITO--POESÍA POR MIGUEL DUBOIS--. Mostrar todas las entradas

viernes, 18 de diciembre de 2009

OS SEN TEITO

AMOR E DOZURA É VIVIR


Terras de Marín, ao 19 de decembro de 2009

Imos xa entrar no Nadal de descanso,
Para uns. Para outras un Nadal descomunal
De traballo de venta imprevisible,
Sociedade de consumo,
Alerta os puchos furados
Por mor da crise económica.
Locería dabonda por rúas cheas
De vidas humanos.
Uns van con rumbo fixo
E outroe perderon o rembo exacto
Do poder razoable.
Home tirado na beirarúa,
Leva a man extentida,
E a súa rente nun recipente ovalado
Depositas estás as emolas daqueles
Qu enun intre dado
Sentíronse con bondade.
Non teñen ren
Para parar a súa fame constante.
Son os homes e mulleres sen teito permanente,
Os amigoda friaxe,
Os que viven o sufrimento deles
Os re4xeitoados daa cidades