jueves, 24 de julio de 2008

MUNDO de FISTERRA . THE ALIVE WORLD OF LITERATURE: POESÍA

MUNDO de FISTERRA . THE ALIVE WORLD OF LITERATURE: POESÍA



UNIVERSITY OF EAST ANGLIA.NORWICH. COUNTRY NORFOLK. UK.



JULY 10th 2008.



De que lugar oculto,

Xurden as túas maravillosas palabras amarosas,

Ámoche enteira,

Enteira por tódolo Mundo enteiro,

Ámoche por enrriba de tódolos tempos habidos,

Ámoche fondamente no fondo da noite,

Ámoche tanto no cumio lumínico.

Ámoche no anónimo mundo de Wall Street,

De que xeito absurdo,

Xúngome a túa dor emocional,

Esquenzo a miña suma memez,

E facendo uso do amor solidario.

Abstuto Mundo redondo,

Que fai astutos negocios redondos,

Coma as verdes olivas,

Nas árbres das fontes dos acites andaluces.


Rúas ateigadas de xentes diversas,

Mercadorías en fermosos escaparates,

Persóas, coma andantes escaparares,

Mercancias fermosas a outra banda do cristal bilante,

Home extendendo a súa man esquecida,

Mirade ao preso da pobreza,

Nunha rúa importante deste Mundo global.

Mirádeo como pide, testa baixa, vergonza e moito medo

ecoa man miserente.

Pido a palabra libre,

A palabra que non condena,

Nun conxuro de meigas absurdas

Naqueles parlamentos esquencidos,

Namentras as vasoiras de palla auténtica e pobre,

Limpan os restos inmundos dos pobres miserentos.

Abrángame fonda pena mirar o mundo e a xente dividida,

Que pena é decir que teño

Máis non me peta dar.

Que pena a arma mortífera!

Que pena o terror á morte!

E no laio da tarde furibunda,

Prodúcese a decadencia da luz,

Das lembranzas da absurda morte,

Queixume de vento furacanado!

Nun serán de pobres desesperanzados,

Pobres, sempre, si, pobres, sempre,




Miguel Dubois




TROVANDO VIVO.

-AMAR AMANDO e QUERER QERENDO-


VIVO, TROVANDO, PORQUE VIVO,


VIVINDO, VIVO A VIDA ENTEIRA,



PORQUE VIVO VIVINDO A VIDA QUE EU QUERO.



QUERO QUERENDO PORQUE AMO


A VIDA NON VAL A PENA.



CANDO ME ASUGALA A DOR DE NON AMAR.



Miguel Dubois.

RÍO SHANNON.

Mércores, 23 de Xaneiro de 200.


SHANNON.

Río Shannon,

Amado río,

Cores cambeantes,

Azúl cobalto,

Ou verde escuro

Asegún a lus invita,

Ponte moderna,

Un día festivo

Inauragaba Berty Ager.

EStudantes e profesores,

Casas vesstidas exteriormente de madeira nórdica,

Descansa quedo,

Thommond Village,

No ceo supremo e fermosa da noite da verde Irlanda.

De cedo, de mañanciña,

Asoma un vó ceibo de voces diferentes.

Agocha nos coartos baleiros

Os silenzos,

Das verbas mortas.


Mulleres de Irlanda amada,

de ollos verdes e grandes,

Mirade para estes habitantes da Galicia,

Que habitan enfeitizados,

Nas máxicas oerlas dete río Shannon.


Miguel Dubois



POESÍA